ـ كان فيه واحد اسمه ((نوح)) .. ساكن فى بلد الناس فيها نسيت المولى .. كل يوم كان يصحى الصبح يعظهم و يهديهم .. لا الناس كانت بتسمع ولا حد استجاب .. و فى مرة قال ما ينفعش معاهم غير الدم .. أقتل الأسياد ينصلح حال العباد .. وعنها .. كل يوم كان يقتل واحد .. يقتل واحد .. لغاية ما خلص على كل أوساخ الحى .. بالك إيه اللى حصل ؟

ـ إيه يا عمتى ؟

ـ مع كل واحد كان بياخد روحه قلبه بتموت فيه حتة قد العنباية .. فى الآخر قلبه مات .. ما بقاش فى الحى حد غيره .. افترى و هو فاكر إنه بيصلح .. عمل اللى ما عملهوش اللى قتلهم كلهم .. لحد ما جه يوم و اتلموا عليه جماعة .. كان بيسمعوا كلامه الأولانى .. نفذوا حكمهم فيه .. قتلوه .. ارتاحوا و ارتاح الحى كله .. كان فاكر نفسه ((نوح)) .. ما كانش يعرف إنه ((نوح)) مش هو اللى انتقم .

#تراب_الماس