معظمنا فى مصر، واقف فى طابور، طابور طويل مش شايف آخره، أنا طلعت من الطابور.. لقيت دنيا تانية ولما طلعت حسيت إنى قادر أضحك والبيت كله بقى يضحك معايا، أصل السعادة عدوى وزمان كنت بروح البيت مكشر.. تسألنى مراتى مالك، أقول لها: سيبينى فى حالى.. مفيش هى تكشر.. البيت يبقى تكشيرة كبيرة.
طلعت همى فى الإنترنت ولأنى عارف أن الإنترنت ما يأكلش عيش، بس كمان عارف اللى أنا باعمله.. فيه رسالة كنت بدور على شغل.. رحت مكاتب زرت شركات لحد ما واحد صاحبى قال لى تشتغل فى نادى التجديف محاسب بس المرتب قليل، قلت له مش مهم المرتب أشتغل ولقيت نفسى فى حتة تانية، لقيت نفسى باشتغل فى مكان على النيل.. العقدة فيه فى حد ذاتها تسوى كتير.
الناس دول > اقتباسات من كتاب الناس دول > اقتباس
مشاركة من إبراهيم عادل
، من كتاب